تولیدکنندگان لوله جوشکاری شده فولاد ضد زنگ

عناصر معمولی آلیاژ موجود در فولاد ضد زنگ که برای لوله های جوش استفاده می شود چیست؟
از فولاد ضد زنگ استفاده شده برای لوله های جوش داده شده از جنس استنلس استیل به طور معمول حاوی ترکیبی از عناصر آلیاژ برای دستیابی به خصوصیات خاص مانند مقاومت در برابر خوردگی ، استحکام و جوشکاری است. عناصر معمولی آلیاژ موجود در فولاد ضد زنگ برای لوله های جوشکاری شامل موارد زیر است:
کروم (CR): کروم عنصر اصلی آلیاژ در فولاد ضد زنگ است که معمولاً در مقادیر قابل توجهی (معمولاً بالاتر از 10 ٪) وجود دارد. این مقاومت در برابر خوردگی با تشکیل یک لایه اکسید منفعل بر روی سطح فولاد ، که آن را از زنگ زدگی و خوردگی محافظت می کند ، فراهم می کند.
نیکل (NI): نیکل اغلب برای بهبود مقاومت خود در برابر خوردگی و تقویت خصوصیات مکانیکی آن به فولاد ضد زنگ اضافه می شود. این باعث افزایش پایداری ساختار آستنیتی می شود و باعث می شود فولاد انعطاف پذیر تر و سخت تر شود ، به خصوص در دماهای پایین.
مولیبدن (MO): مولیبدن برای تقویت مقاومت در برابر خوردگی آن ، به ویژه در محیط های سخت مانند آنهایی که حاوی کلریدها یا اسیدها هستند ، به فولاد ضد زنگ اضافه می شود. همچنین باعث افزایش استحکام و مقاومت در برابر فولاد در دمای بالا می شود.
کربن (C): محتوای کربن در فولاد ضد زنگ معمولاً برای حفظ مقاومت در برابر خوردگی خود به طور معمول کم نگه داشته می شود (معمولاً زیر 0.08 ٪). با این حال ، مقدار کمی کربن ممکن است برای افزایش استحکام یا سختی در نمرات برخی از فولاد ضد زنگ اضافه شود.
منگنز (MN): منگنز برای بهبود خصوصیات مکانیکی خود مانند استحکام و انعطاف پذیری و تسهیل در تشکیل آستنیت در طی فرآیند تولید ، به فولاد ضد زنگ اضافه می شود.
سیلیکون (SI): سیلیکون اغلب به فولاد ضد زنگ اضافه می شود تا مقاومت خود را در برابر اکسیداسیون و مقیاس گذاری در دماهای بالا بهبود بخشد. همچنین به استحکام و سختی فولاد کمک می کند.
نیتروژن (N): نیتروژن را می توان به فولاد ضد زنگ اضافه کرد تا مقاومت و مقاومت در برابر خوردگی آن را افزایش دهد. این امر به تثبیت ساختار آستنیتی کمک می کند و همچنین می تواند مقاومت در برابر خوردگی و خوردگی فولاد را بهبود بخشد.

چگونه خواص لوله های جوش داده شده با سایر مواد مانند فولاد کربن یا PVC مقایسه می شود؟
خصوصیات مکانیکی: فولاد ضد زنگ: لوله های جوش داده شده از جنس استنلس استیل به طور معمول خواص مکانیکی برتر را در مقایسه با فولاد کربن یا PVC ارائه می دهد. این مقاومت کششی بالا ، سختی عالی و انعطاف پذیری خوب دارد و آن را برای کاربردهایی که قدرت و دوام بسیار مهم است مناسب می کند.

فولاد کربن: فولاد کربن به دلیل مقاومت و سختی زیاد شناخته شده است اما ممکن است با مقاومت در برابر خوردگی فولاد ضد زنگ مطابقت نداشته باشد. این اغلب در برنامه هایی استفاده می شود که مقاومت مکانیکی مهم است و مقاومت در برابر خوردگی بسیار مهم است.
PVC: PVC یک ماده ترموپلاستیک با استحکام مکانیکی نسبتاً کم در مقایسه با فلزات مانند فولاد ضد زنگ و فولاد کربن است. این انعطاف پذیر و سبک است اما ممکن است برای برنامه های با استحکام بالا مناسب نباشد.
مقاومت در برابر خوردگی: فولاد ضد زنگ: از جنس استنلس استیل به دلیل مقاومت در برابر خوردگی استثنایی ، به ویژه در محیط های سخت که قرار گرفتن در معرض رطوبت ، مواد شیمیایی یا درجه حرارت بالا مشهور است ، مشهور است. این یک لایه اکسید منفعل بر روی سطح آن تشکیل می دهد که آن را از زنگ زدگی و خوردگی محافظت می کند.
فولاد کربن: فولاد کربن مستعد ابتلا به خوردگی است ، به ویژه در محیط های خورنده یا در صورت قرار گرفتن در معرض رطوبت. با این حال ، از پوشش ها یا درمان های مختلف می توان برای تقویت مقاومت در برابر خوردگی آن استفاده کرد.
PVC: PVC در برابر خوردگی بیشتر اسیدها ، قلیایی ها و سایر مواد شیمیایی مقاوم است و این امر را برای کاربردهایی که مقاومت در برابر خوردگی مهم است ، مناسب می کند. با این حال ، ممکن است در هنگام قرار گرفتن در معرض حلال های خاص یا اشعه ماوراء بنفش ، با گذشت زمان تخریب شود.
دوام: فولاد ضد زنگ: فولاد ضد زنگ بسیار بادوام است و حتی در شرایط چالش برانگیز عمر طولانی دارد. مقاومت آن در برابر خوردگی ، اکسیداسیون و سایش آن را برای برنامه های کاربردی که نیاز به طول عمر و قابلیت اطمینان دارند ، ایده آل می کند.
فولاد کربن: فولاد کربن با دوام است اما ممکن است برای جلوگیری از خوردگی و تخریب ، به ویژه در محیط های خورنده ، نیاز به نگهداری منظم داشته باشد.
PVC: PVC در برابر بسیاری از مواد شیمیایی با دوام و مقاوم است ، اما طول عمر آن ممکن است در معرض تابش اشعه ماوراء بنفش ، گرما یا مواد شیمیایی خاصی باشد که منجر به تخریب با گذشت زمان می شود.
هزینه: فولاد ضد زنگ: استیل ضدزنگ به دلیل خاصیت برتر و فرآیندهای تولید ، به طور معمول در مقایسه با فولاد کربن یا PVC هزینه اولیه بالاتری دارد.
فولاد کربن: فولاد کربن به طور کلی نسبت به فولاد ضد زنگ مقرون به صرفه تر است و این امر را برای برنامه هایی که در آن مقاومت در برابر خوردگی یک نگرانی اصلی نیست ، انتخابی ترجیح می دهد.
PVC: PVC اغلب مقرون به صرفه ترین گزینه است ، به خصوص برای برنامه های کم فشار یا جایی که مقاومت در برابر خوردگی مهم است. $ $